به رسم عاشقی

از جمله مسائل مهم سبک زندگی با محوریت خانواده هست ، در خانواده باید سبک زندگی اسلامی اهمیت داده شود.

✍نمی‌دانم در این دهه، باید کدام روز را به یاد تو بیارائیم
روز مسلم را، به خاطر سفیر بودنت؟ 

یا روز حبیب را به خاطر یار بودنت؟

یا روز قاسم را برای قاسم بودنت؟ 

یا روز علی اکبر را برای اربا اربا شدنت؟ 

یا روز عباس را برای علمدار بودنت؟ 
◾من فقط می‌دانم ما هنوز برای داغ تو یک دل سیر گریه نکرده‌ایم. ما هنوز مبهوتیم از نبودنت. آری، در محرم امسال، در سیل اشک عاشقان، رد تو نیز هویداست
امسال وقتی به 

“علی اصحاب الحسین”

می‌رسیم تو نیز از خاطرمان می‌گذری.

 ما را دعا کن

​از وقتی بهنام دوستم مرتب زنگ می زد برو پاسپورت و ویزایت را بگیر امسال با هم به پیاده روی اربعین برویم، دلم هوایی شده بود. 

تمام کارهایم در اسرع وقت انجام گرفت، تا به خودم آمدم دیدم در مرز شلمچه هستم. 

اولین باری بود که من به زیارت میرفتم حس و حال عجیبی داشتم زیارت امام حسین علیه السلام آن هم با پای پیاده …..

به بهنام دوستم گفتم: واقعا این همه راه را باید پیاده برویم واقعا خسته میشیم بهنام که بار سوم بود به پیاده روی آمده بود بود لبخندی زد و گفت: بیا کارت به این چیزها نباشد اینقدر زود میگذرد که باورت نمی شود 

مقداری که از پیاده رویمان گذشته بود چند پسر بچه کوچک عراقی را دیدم که با کتری و چند استکان به زائران چای می دهند. برایم جالب بود حتما تمام وسع و توانشان همین بوده که در راه اردت و عشق به امام حسین به وسط گذاشته بودند. جلوتر که رفتیم مردی را دیدم که یکدفعه بر روی کفش هایم افتاد تا آن را واکس بزند. چه چیزی واقعا جز حب و عشق به امام حسین می توانست او را وادار به این کار کند. 

رفته رفته مادر پیری را دیدم که با آن که از سر و صورتش عرق می ریخت پای تنور برای زائران تند تند نان می پخت.  

شب بود ما تصمیم گرفتیم جایی را برای خواب پیدا کنیم پسر بچه ای این دست راستم و پسر بچه دیگری دست چپم را گرفته بود و التماس می کرد که شب را  در خانه ی آنان به صبح برسانیم. 

من واقعا هاج و واج از این همه ارادت مردم به امام حسین علیه السلام بودم .

فردای آن روز مرد عراقی را دیدم چطور پیرزنی را که خسته و ناتوان از پیاده روی شده بود بر روی ویلچر نشانده بود و به سمت حرم حرکت می داد. 

شب بعدی را در خانه یک عراقی بودیم که وضع مالی خوبی اصلا نداشتند اما تمام پس اندازش را جمع کرده بود که برای زائران امام حسین علیه السلام گوسفندی بخرد و بپزد که آنان بخورند. 

در مسیر راه این رفتارها بسیار تکرار می شد تا به خودم آمدم دیدم که ما به کربلا رسیده ایم و به سمت حرم حرکت کردیم وقتی به ضریح امام حسین علیه السلام رسیدم بغضم ترکید که واقعا امام حسین جانم به قربانت که اینطوری دایره ی عشق و حبت همه را گرفته است. 

بهنام راست میگفت این مسیر راه اینقدر زیبایی داشت که دیگر خستگی ها به چشم نمی آمد از بچه هایی که تمام توانشان را برای چای درست کرده بودند به کار گرفته بودند، از مردی با آن همه ابهت که التماس میکرد که کفش ها را واکس بزند، از آن مادر پیری که آن طور عرق می ریخت، از بچه هایی که بر سر این که زائران به خانه آنان بروند دعوایشان بود، از مادری که بر ولیچر به دست مرد عراقی حمل می شد، از مردی که یکسال به خانواده خود سختی داده بود تا این که بتواند به بهترین نحوه ممکن با گوشت گوسفند از زائران پذیرایی کند.

همه ی این کارها فقط بخاطر این است که دوست داشتن امام حسین علیه السلام در قلب و دل های ما ریشه دار و اصیل است. 

دوستت دارم ای امام نازنینم 

?درس هایی از عاشورا

همان طور که در خوشی ها و راحتی ها حس خوبی داریم و از خداوند تشکر می کنیم در سختی و بلا ها نیز باید شکرگزار او باشیم و محور اصلی زندگیمان را رضایت خداوند و تسلیم در برابر خواسته های او قرار بدهیم. درست مانند امام حسین علیه السلام که در صحنه کربلا روز عاشورا با این همه سختی و بلا و مصیبت فقط رضایت و خشنودی خداوند را مدنظر داشت و در برابر خواسته خداوند ‌حتی با از دست دادن جان خود و عزیزانش تسلیم بود. 

این می تواند درس و الگویی باشد برای ما که در برابر مشکلات و مصیبت هایمان همواره سر تسلیم در برابر خداوند فرود بیاوریم چرا که او بهتر از هرکسی مصلحت بندگانش را می داند.

__________

امام حسین(ع) هنگامی که می‌خواست از مکه به سمت عراق خارج شود، خود در خطبه‌ای به این ویژگی اشاره فرموده است: 

«ما اهل بیت به آنچه خدا راضی است،‌ راضی و خشنودیم. در مقابل بلا و امتحان او، صبر و استقامت می‌ورزیم. او اجر صبرکنندگان را به ما عنایت خواهد فرمود.»

سیدبن طاووس، الملهوف علی قتلی الطفوف، ص۱۲۶.
#به_قلم_خودم 

بچه های تک فرزند، بیشتر در معرض فشار های بیرون از خانه قرار می گیرند.

آنان خواهر یا برادری نداشتند، که با او در خانه به رقابت سالم بپردازند درنتیجه در اجتماع به مشکل برمی خورند.

از آن جا که به آنان کمتر از گل گفته نشده است، با کوچک ترین تشری خود را می بازند. 

از عهده موقعیت های رقابت، بر نمی آیند و سریع خود را می بازند. 

#اهمیت_فرزندآوری

#نه_به_تک_فرزندی

#ایستگاه_فکر 

#بهاردلها 

برخی زنان با این که از نظر اقتصادی مشکلی ندارند و نیازی به کار کردن بیرون از خانه ندارند اما اصرار دارند که به سرکار بروند. 

در این بین بچه بیچاره از همان نوزادی باید به خانه اقوام یا مهدکودک برود و از آغوش پرمهر مادر محروم بماند و چه اثرات سوئی بر آینده او وارد می شود. 

حتی برخی از زنان با کار در بیرون، از امور داخلی خانه باز می مانند و از آن طرف مرد خانه شب خسته و‌کوفته  به خانه می آید و با بازار آشفته روبرو می شود، و باعث ایجاد بحث و مشاجره می شود.

خوب هست زن جز در موارد ضرورت مدیریت داخل خانه را به خارج ترجیح ندهد و به امور داخلی و تربیت فرزندانش بپردازد‌ که همین کارها ثوابش بسیار بیشتر از کار های بیرون می باشد.

______________

قالت فاطمه (علیهاالسّلام): «أدنی ما تَکُونُ مِن رَبَّها اَن تَلزَمَ قَعرَ بَیتِها؛آن لحظه ای که زن در خانه ی خود می ماند [و به امور زندگی و تربیت فرزند می پردازد] به خدا نزدیکتر است.»

بحارالأنوار، ج43، ص 92؛ نوادر راوندی، ص 14