به رسم عاشقی

دارد سفره ی مهمانی جمع می شود

و شیطان از غل و زنجیر باز می شود

به عظم قرآن و شب های قدرش 

الهی الهی العفوها شده با جوابش

خوشا سحرها و نماز های اول وقتش 

خوشا قرآن خواندن ها و شب های قدرش

خوشا ثواب های چندین برابرش 

تو آیه ای بخوان می شود تمام قرآنش 

تو خواب هستی و ملائکه دست به قلم 

برایت نامه ای دست به راست قلم می زنند 

کدام میزبان چنین پر بهره می باشد 

کدام مهمان چنین بی استفاده می باشد  

به فرصت های باقی، به مهمانی بعدی که شاید نباشی 

بگیر از این مهمانی فرجام خیری

مقلدین حضرت آیت الله مکارم شیرازی می توانند با مراجعه به سامانه پاسخگویی آنلاین به آدرس http://online.makarem.ir/ در عرض چند ثانیه پاسخ سوالات شرعی خود را دریافت کنند. برای این کار ابتدا به آدرس داده شده مراجعه کنید بعد با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور عضو سامانه شوید و هر دفعه با ورود به سامانه و وارد کردن نام کاربری و رمز راحت میتوانید آنلاین سوال خود را بپرسید و سریع آنلاین پاسخ خود را دریافت کنید. التماس دعا

انگار دیگر قرار نیست انتظار بچه های یتیم به سر بیاید هر چه چشم هایشان را به در دوختند خبری نیست که نیست

کجاست آن پدر مهربانی ها که بوی عدل و دادش تمام کوفه را پر کرده بود، اما کوفه خود را به کر و کوری زده بود

کجاست آن امام راه حق که در تمام طول حکومتش با او به ناحق رفتار کردند از غصب حکومتش گرفته تا ظلم هایی که به اهل بیتش روا کردند، حکومتی که از كفش پینه زده که قیمتی ندارد در نزد ایشان بی ارزش تر بود مگر آنكه حقّى را بر پا دارند و يا باطلى را بر اندازند

آری کوفه کجاست آن مرد؟؟ انگار این روزها خجالت زده هستی انگار روی دیدن روی حسن و حسین را نداری 

اما این کوفه خجالت زده انگار درس عبرت نمی گیرد چند سالی دیگر دوباره حسین را که علی زمانش هست تنها می گذارد

اماما کاش وقتی دستگیره ی در مانع خروجت از خانه شد بیرون نرفته بودی، گفتم در و این کلمه تداعی معنای غربت بیشتر تو هست که در جلوی چشمهایت همسرت، دختر پیغمبر، فاطمه ی صدیقه را لابه لای در و دیوار گذاشتند

و وای از غربت علی، وای از غربت حسین و وای از غربت فاطمه 

مگر می شود علی متولد شده در خانه ی خدا، یار و همراه پیامبر، تربیت شده ی راه حق، اولین کسی که تشهد گفت، با آن همه فدارکاری ها وقتی در خانه ی خدا بر سر نماز و عشق بازی با خدا، رستگار شد و لبیک شهادت را گفت آن وقت گفتند مگر علی هم نماز می خواند در مظلومیتت همین بس هست که تا آخر تاریخ زمین و زمان باید مثل ابر بهار برایت ببارند.

ای پیامبر تو از بهترین بندگان خدایی و از مقدس ترین سفرها برای تو رقم خورد.

سفری معجزه گونه از بهترین مکان یعنی مسجدالحرام به سوی مسجدالاقصی و پس از آن به سوی آسمان های بیکران. 

آری تو عروج کردی چرا که لایقش بودی و خداوند خود میزبان این مهمانی تو بوده است. 

و تو در این سفر پیش رفتی تا آیات الهی را ببینی و برای بندگان غافل بیان کنی تا تلنگری شود برای وصل شدن سیمشان به بالا.

چه زیبا  عظمت و ملکوت آسمان ها را بیان کردی و از دیده هایت از بهشت و دوزخ و بهشتیان و دوزخیان گفتی تا بلکه شوق به بهشت یا ترس از جهنم مرا به خودآورد تا همان گونه باشم که در عالم ذر قبول به پرودرگاری خداوند کردم.

پیامبر مهربانی ها به عظمت معراجت قسم دستهای خالیمان را بگیر و نگذار بیش از این از تو و اهل بیتت دور بمانیم.

یک قاعده عربی می گوید نکره ها وقتی با معرفه بیایند آن ها نیز معرفه می شوند. 

روزی جوان طلبه ای تصمیم گرفت که این قاعده عربی را در زندگی خود پیاده کند. گفت: من آدمی ناشناخته و نکره هستم اصلا افراد زیادی از وجود خارجی من  اطلاع ندارند، برای این که معروف و شناخته شوم باید خودم را به یک فرد شناخته شده و معروف اضافه کنم و تصمیم گرفت که داماد فلان آیت الله شود تا به وسیله ی او، آن هم شناخته شود. 

این طلبه ی جوان زرنگ بوده است اما زرنگ تر از او کسی هست که خودش را مستقیما به منبع اصلی یعنی خداوند اضافه کند. و با بندگی خداوند و عشق به او جایگاه حقیقی خود را به دست آورد. برای این کارها بعضی زمان ها ویژه هستند و بهتر از همیشه جواب می دهند. درست مثل  شب های قدر، پس این شبها بهترین فرصت برای وصل شدن سیممان به خداوند می باشد. او با آغوش گرم و باز منتظر ماست پس قدر فرصت های ویژه را بدانیم و بهترین استفاده را ببریم.  شب های قدرتان پر از عشق و وصول به خدا باشد.

درست در نیمه ماه بندگی خدا چشم هایت را به جهان گشودی و شدی بهترین بنده ی خدا.

 و چراغ روشن دلمان را با یمن میلادت پرنور تر کردی و ما شده ایم محو جمال و کمالت که نشان از پدر دارد.

 دارایی هایت را چندین بار در راه حق دادی تا بتوانی محکم تر کنی ریسمان دینت را.

 و چه خوب است که ما از شما الگو بگیریم در بخشیدن.

  اما انگار تا سیم ایمانمان به بالا وصل نشود نمیتوانیم دستانمان را در جیبمان فرو ببریم. چرا که برای بعضی ها دادن مال سخت تر از دادن جان است.

 کریما امروز روز تو هست و تو مشهورترینی در بخشش و کرامت پس چشم هایمان را بیشتر از این در انتظار نگذار و ببخش به دلهایمان نور ایمان را.

دست های پر التماس ما و دامن کریمانه ی تو.