به رسم عاشقی

​انجام مسابقه و رقابت بین فرزندان باعث می شود که مهارت های اجتماعی بیشتری بیاموزند. می توانند با سخت کوشی، اعتماد به نفس خود را بالا ببرند و احساس خشنودی داشته باشند. 

و نیز سبب می شود کودک فعالیت گروهی را بیاموزد و مهارت حل مشکل گروهی را نیز به دست آورد. داوری نیز در این بین باید از روی حق و عادلانه باشد و طوری نباشد که یکی از فرزندان ناراحت شوند. در سیره تربیتی حضرت فاطمه سلام الله علیها به موارد زیادی بر می خوریم که به ایجاد مسابقه و رقابت بین فرزندان خود می پرداختند از جمله : پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برای ایجاد رقابت و سلحشوری بین دو فرزند خویش فرمود: هر کس خط بهتری دارد قدرت بیشتری دارد. حسنین (علیه السّلام) هر کدام خطی نوشتند و برای قضاوت نزد حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) رفتند. اما رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) داوری نکرد و آن دو را نزد مادرشان هدایت کرد. حضرت زهرا (علیها السّلام) با نگاهی به دو خط دانست که داوری بسیار مشکل است. در این جا به حضرت الهام شد که قضاوت نهایی را به تلاش آنان واگذار کند. از این روی، فرمود: من دانه های گردن بند را با پاره کردن رشته آن بر سر شما می ریزم. هر کدام از شما دو نفر دانه های بیشتری بردارد. خط او بهتر و قدرت او بیشتر است. ابن حجر عقلانی، ج ۸، ص۹۷؛ فیروز آبادی،ج ۳، ص۲۱.

اگر در جامعه ای عفت و حیا وجود داشته باشد آن جامعه به سوی امنیت اجتماعی پیش می رود. متاسفانه امروزه در جامعه ما حجاب و حیا کم رنگ تر از قبل شده است. فقط در سایه ایمان و تقوا است که می توان به سوی عفت اجتماعی بازگشت هر کسی که به فطرت پاک درون خود توجه کند می فهمد که دوست ندارد در معرض دید و اذیت و آزار دیگران قرار بگیرد. این مسئله برای زنان نمود بیشتری دارد زنان باید همواره با الگوگیری از حضرت فاطمه سلام الله علیها با حجاب و پوشش کامل در جامعه حاضر شوند و در معرض دید نامحرم و یا شوخی کردن با او قرار نگیرند فقط وقتی این مسائل کامل رعایت شود می توان گفت که می ‌شودبا خیال راحت و کامل در جامعه رفت و آمد کرد وگرنه ضربه اصلی را از بی حجابی و بی حیایی خود زن می خورد. برخی زنان یا دختران برای جلب توجه نامحرم با پوشش نامناسب و آرایش هفت قلم در محیط اجتماع حاضر می شوند در صورتی که اگر توجه داشته باشند خواهند فهمید که به جای جلب توجه نامحرم باید توجه خدواند را جلب کنند. همان طور که حضرت فاطمه سلام الله علیها همواره به آن توجه داشتند. گزارش شده چون آن حضرت از خانه بیرون آمد، تا برای باز پس گرفتن فدک نزد خلیفه اول برود، چنین حجابی در بر داشته است: «هی لاثت خمارها علی رأسها واشتملت بجلبابها تطأ ذیولها»، او روسری بر سر داشت و در چادر خود فرو رفته بود در حالی که انتهای چادرش زیر پایش می‌ماند.۱

امیرمؤمنان فرمود: وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) از اصحاب پرسید چه چیزی برای زن نیکوتر است، همه از جواب عاجز بودند، وقتی سؤال را از فاطمه پرسیدم، فرمود: بهترین و نیکوترین چیز برای زن این است که هرگز در معرض دید نامحرم واقع نشود، نه مرد نامحرم او را ببیند نه مرد نامحرم را ببیند، وقتی پیامبر(صلی الله علیه و آله ) از این پاسخ آگاه شد بسیار خشنود شد و فرمود: پاسخ درستی داده است، او پاره تن من است.۲

————————

۱: طبرسی، الاحتجاج، ج 1، قم: اسوه، 1413، ص 253.

۲:قاضی نعمان ، دعائم الإسلام، ج 2،  ص 215.

آن روز قرار بود هر دو خاله های مهشید همراه با خانواده هایشان برای شام به منزلشان بیایند. 

مادر مهشید از صبح که بلند شده بود پشت سر هم خانه را مرتب می کرد، ظرف های را می شست و در حال پخت و پز بود. هر چه به مهشید میگفت: که بیا یک کمکی بده اما مهشید همش نق نق کنان می گفت: من چی بپوشم؟ کاش رفته بودم بازار لباس بخرم 

و اصلا اهمیتی به حرف های مادر نمی داد پدر نزدیک های غروب که به خانه آمد رفت تا دوشی بگیرد و لباس هایش را عوض کند. 

پدر همان طور که سرش را خشک میکرد وارد سالن پذیرایی شد مهشید را دید که با هفت قلم آرایش و لباس کوتاه قرمز رنگی جلوی تلویزیون نشسته است.

مهشید که انگار از این تیپ خودش جلوی پدر خجالت می کشید سرش را پایین انداخت گفت: سلام بابا جان کی آمدید؟ 

-سلام عزیز دل بابا یک ساعتی است که آمده ام بیا کمی کنارم بنشین. 

خجالت مهشید سرخی گونه هایش رو دوبرابر کرده بود. 

پدر که دنبال فرصت مناسبی بود تا با دخترش درباره حجاب و عفت صحبت کند گفت: مهشید بابا بیا این داستان را از روی گوشی برایم بخوان. 

-مردی با اجازه صاحب خانه وارد خانه شد. دختر صاحب خانه که دید مردی نامحرم وارد می شود سریع از جایش بلند شد تا برود حجابش را کامل کند. 

پدر دختر به او گفت: دخترم بنشین این مرد نابیناست تو را نمی بیند ، دختر گفت: درست است که پدر جان من را نمی بیند اما من که او را می بینم ، درست است که من را نمی بیند اما بوی زن را که استشمام می کند. 

پدرش به وجود دخترش افتخار کرد و گفت : به راستی که تو پاره تن من هستی. 

مهشید متوجه شد که پدر چه منظوری دارد شاید او هم دلش می خواست که دخترش مثل دختر داستان با حجاب و حیا باشد ؟ با خودش گفت: من از صبح همه ی این کارها را برای جلب توجه پسرخاله هایم انجام داده ام اما وقتی خدا و پدر و مادرم از من راضی نباشند چه فایده ای دارد تازه ته قلب خودم هم از این کار ها راضی نیست. 

از جایش بلند شد و به داخل اتاقش رفت و بعد از نیم ساعتی بیرون آمد پدر که صورت بدون آرایش و لباس مناسب دخترش را دید او را در آغوش کشید و گفت: دخترم من به وجودت افتخار می کنم واقعا که تو پاره تن من هستی . در همین حین زنگ آیفون به صدا درآمد.
———————-

مردی نابینا پس از اجازه گرفتن، وارد منزل امام علی (علیه السّلام) شد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مشاهده فرمود که حضرت زهرا (علیهاالسّلام) برخاست و فرمود:

«دخترم! این مرد نابیناست.»

حضرت زهرا (علیهاالسّلام) فرمودند: 
«اِن لَم یَکُن یَرانِی فَانّی أَراهُ وَ هُوَ یَشُمَّ الرِّیحَ؛پدر! اگر او مرا نمی بیند، من که او را می نگرم! اگر چه او نمی بیند؛ امّا بوی زن را استشمام می کند!

رسول خدا پس از شنیدن سخنان دخترش فرمود: «شهادت می دهم که تو پاره ی تن من هستی.»
مناقب، ص 380، ح428؛ بحارالأنوار، ج43، ص 91.

انسانی که خودش را در قید و بند تجملات می کند، هرگز روی آسایش و راحتی واقعی را نخواهد چشید. مسئله چشم و هم چشمی و زرق و برق های دنیوی در زنان بیشتر از مردان نمود دارد. و همین امر متاسفانه سبب بسیاری از مشکلات در زندگی های امروزی شده است.

 زن به عنوان مدیر داخلی خانواده باید دست از تجملات بردارد و شیوه ساده زیستی را پیش بگیرد تا بتواند از این طریق هم کانون خانواده را گرم نگه دارد و هم فرزندانی سالم تربیت کند. 

مبنای زندگی بر این که مثلا خواهرم، دوستم، جاری ام  فلان چیز را خریده من هم باید حتما بخرم امری کاملا اشتباه است و زندگی را به طرف نابودی می کشاند. هر کسی باید در زندگی خود به اندازه توان و داراییش خرج کند و بداند که ساده زندگی کردن از هر چیزی بهتر است . 

نگاهی به زندگی حضرت فاطمه سلام الله علیها بیندازید. ایشان مگر دختر رسول خدا صلی الله علیه و سلم نبودند؟ چه چیزی بالاتر از این؟ شیوه زندگیشان چطور بود؟ ایشان آن قدر ساده زیست بودند که اطرافیان همه تعجب می کردند. آن حضرت در جواب سلمان که پرسیده بود چرا شما لباس های گران قیمت و فاخر نمی پوشید فرمودند: 

قالت: «یا سَلمانُ! اِنَّ اللهَ ذَخَّرَ لَنا الثِیّابَ وَ  الکَراسِیَّ لِیَومٍ آخِرٍ؛ای سلمان! خداوند بزرگ، لباس های زینتی و تخت های طلایی را برای ما در روز قیامت ذخیره کرده است.»۱

آری زندگی مختص به این دنیا نیست بلکه انسان می تواند با کارهای صحیح و به دور از زرق و برق  برای زندگی واقعی خود توشه بردارد.

————————

۱: بحارالأنوار، ج8، ص 303، ح61.

گاهی زن خانه می خواهد برخی دوستانش را به خانه دعوت کند یا بالعکس به خانه برخی از دوستان، اقوام و آشنایان برود که همسرش از این رفت و آمد ها راضی نیست. 

خوب هست زن حتی در این موارد به نظر شوهرش احترام بگذارد و از او اطاعت کند. 

در این موارد می تواند با همسرش صحبت کند و علتش را جویا شود و به جای این که نافرمانی کند و بحث و اختلاف در زندگی ایجاد شود با اطاعت از شوهر عشق و محبت راستین خود را به او نشان دهد و کانون خانواده را گرم نگه دارد. 

در سیره حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می بینیم که روزی امام علی (علیه السّلام) وارد منزل شدند و فرمودند:«فاطمه جان! خلیفه و عمر در پشت در خانه، منتظر اجازه ی ورود می باشند، تا نظر شما چه باشد؟»حضرت زهرا (علیهاالسّلام) در برابر شوهر فرمود: «یا عَلی! اَلبَیتَ بَیتُکَ وَ الحُرَّةُ زَوجَتُکَ فَافعَلَ مَا تَشاءُ؛علی جان! خانه، خانه ی توست و من همسر تو می باشم. هر آنچه می خواهی انجام ده.»

 بحارالأنوار، ج28، ص 303؛ دلائل الائمة، ج1، ص 14.

از قدیم گفته اند از محبت خارها گل می شود، هر یک از زوجین باید نسبت به یکدیگر با کلمات و عبارات محبت آمیز صحبت کنند و یکدیگر را با القاب مناسب و زیبا صدا بزنند. 

وقتی یکی به دیگری احترام بگذارد حتما طرف مقابل هم با او با احترام برخورد خواهد کرد و زندگی سرشار از آرامش و عشق خواهند داشت و در سختی ها تکیه گاه یکدیگر خواهند بود.

 و بالعکس اگر نسبت به هم محبت و احترام نداشته باشند در چشم یکدیگر خار می شوند و زندگیشان روز به روز تلخ تر خواهد شد.

———————-

فاطمه(س)، در مقام اظهار محبت و علاقه به امام علی(ع) می فرمود: روحی لروحکَ الفدا و نفسی لنفسکَ الوقاء یا اباالحسن؛ علی جان، روح من فدای روح تو و جان من سپر بلاهای جان تو. 

حائری مازندرانی، مهدی، کوکب الدری، ج 1، ص 196.

عشق و محبت فاطمه(س) نسبت به همسرش به اندازه ای بود که در لحظات احتضار می گریست و به علی(ع) می فرمود: ابکی لما تلقی بعدی؛ به خاطر آن چه [از مشکلات و سختی ها] که پس از من به تو خواهد رسید می گریم. بحارالأنوار، ج 43، ص 218.