به رسم عاشقی

مرد تا کمی امور بر وفق مرادش نبود سریع از کوره در می رفت و آتش عصبانیت تمام وجودش را دربرمی گرفت. با این که خانواده اش را دوست می داشت اما؛ این کارش را ناخواسته بارها تکرار کرده بود. اما اکنون که مدتی خانه نشین شده بود و با خانواده در قرنطینه به سر می برد تا می خواست عصبانی شود سریع خودش را کنترل می کرد. چرا که دیگر واقعا حس می کرد کرونا و پس لرزه هایش می تواند در کمین او و خانواده اش نیز باشد. و با خودش می گفت: به جای بداخلاقی چرا با خوش اخلاقی رفتار نکنم؟! او بیشتر از گذشته حواسش به خانواده اش بود و یک صمیمیت و محبت بیشتری بینشان موج می زد. چرا که دیگر مرگ را در یک قدمی خود حس می کرد.

​دل تنگ دوستان و اقوام هستی، دلت می خواهد الان آماده شوی و به سوی خانه شان حرکت کنی. اما شرایط فعلی چنین اجازه ای به تو نمی دهد. اگر خدایی نکرده ناقل کرونا باشی، یا آنان ناقل باشند چه می شود؟! ناراحت می نشینی و در فکر فرو می روی … 

صدای پیام گوشی رشته افکارت را پاره می کند. به ذهنت می رسد که حداقل تلفن بزنم و جویای حالشان بشوم یکی یکی دوستان را مورد لطف و احوالپرسیت قرار می دهی. یکی را با پیامک، دیگری را با تماس صوتی و یکی دیگر را با تماس تصویری ……حالا انگار حالت بهتر شده است.  و به این می اندیشی که در شرایط به وجود آمده با تماس، پیام می توانیم دل تنگی های خود را کم کنیم و بر شکست کرونا انشاالله نزدیک تر شویم.

​امتحان و آزمودن انسان ها یک سنت خداوند از زمان های گذشته بوده است، که حتی پیامبران نیز از آن استثنا نبودند.  وجود بلایا و سختی ها و بیماری ها می تواند یک آزمون الهی باشد. چنان چه خداوند در آیات ۱۵۵ تا ۱۵۷ سوره بقره در این باره می فرمایند:  «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ * الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ * أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَهٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ؛قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى و کاهش در مال ها وجان ها و میوه ها آزمایش مى کنیم; و بشارت ده به استقامت کنندگان!آنها که هر گاه مصیبتى به ایشان مى رسد، مى گویند: «ما از آن خدائیم; و به سوى او باز مى گردیم»! اینها، همانها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده; و آنها هدایت یافتگان هستند!» در واقع این بیماری کرونا نیز می تواند یک آزمون الهی باشد که آن چه مهم است این که ما همگی از این آزمون با رعایت بهداشت و تحمل سختی ها و صبر بر آن ها و نیز توکل و توسل به خداوند و ائمه اطهار سربلند بیرون بیاایم.

شکی نیست ​برای مقابله با کرونا رعایت بهداشت و کارهای پیشگیرانه امر ضروری است؛ اما برخی گمان دارند که دعا و توسل به اهل بیت نقشی در شکست کرونا ندارد. در صورتی که طبق آیه ۵۲ سوره هود* اعمال و عقاید ما در رویدادهای طبیعی می توانند تاثیرگذار باشند. دعا کردن و توسل که جز عقاید ما است می تواند در این برهه از زمان راهگشا باشد. خداوند در آیه ۳۵ سوره مائده درباره توسل به اهل بیت(ع) می فرمایند:«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَه… ای کسانی که ایمان آورده اید تقوای خداوند را پیشه کنید و به سوی او وسیله بجویید…» که در واقع توسل به پیامبر اکرم(ص) و ائمه اهل بیت علیهم السلام وسیله ای برای استجابت دعا هستند. دست های کوچک گناهکار خود را به دامان بزرگ ائمه گره بزنیم تا نظر و توجه خداوند به خاطر این بزرگواران به ما جلب شود.

_____________

*: «وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ؛و ای قوم، از خدای خود آمرزش طلبید و به درگاه او توبه کنید تا از آسمان بر شما رحمت فراوان نازل گرداند و بر قوت و توانایی شما بیفزاید، و زنهار به نابکاری و عصیان روی مگردانید.»

​دوباره به مشکل و سختی برخورد کرده ای، همه تلاش و کوشش خود را بکار گرفته ای اما هنوز درمانده هستی. اینک وقت آن است که نتیجه و مابقی کار را به خدا واگذار کنی و با او پیوند اعتماد ببندی. چرا که او تنها قادر بی پایان است و بیشتر از هر کسی هوای بندگانش را دارد. آری این یعنی توکل بر خداوند در سختی ها و یک راهکار معنوی برای برون رفت از وضع کنونی که بیماری کرونا شایع شده است می باشد. در واقع این کار حس آرامش و امید به تو می بخشد. به این معنا که کسی هست که همواره هوای تو را دارد. 

در آیه ۸۴ از سوره یونس آمده «وَ قالَ مُوسي‏ يا قَوْمِ إِنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُسْلِمين؛ موسی به آن عده از بنی اسراییل که ایمان آورده بودند گفت: ای قوم! اگر به خدا ایمان آورده‌اید و تسلیم امر او هستید، به او توکل کنید و آماده‌ سختی‌های این راه باشید».

پس با توكّل و تسليم بايد مشکلات را پشت سر گذاشت.

امام علی علیه السلام فرمودند:«مَن تَوکَّلَ عَلَی اللهِ ذَلَّت لَهُ الصِّعابُ وَ تَسَهَّلَت عَلَیهِ الأسبابُ؛هر که بر خدا توکل کند دشواریها برایش آسان شده و اسباب برایش فراهم گردد.»

غررالحکم ح3888 ص197

​هر کسی که ارتباطی هر چند ضعیف با خدا دارد، باید به این نکته توجه کند، که شاید حدود الهی و مردم را هر چند کم در برخی مواقع رعایت نکرده است. هوشیاری از این غفلت در نزول بلایا و بیماری های همه گیر مثل اکنون نمود بیشتری پیدا می کند. شاید خداوند می خواهد از این طریق ما را که در درگاهش بی ادبی کرده ایم، ادب کند . پس ادب ما اقتضا می کند که همه به درگاه خداوند توبه و استغفار کنیم. تا خداوند این ویروس منحوس را نابود کند. در واقع استغفار و توبه ما توجه خداوند را دوباره به ما جلب می کند. و یک راهکار معنوی در شرایط فعلی می باشد.خداوند در آیه ۳۳ سوره انفال می فرمایند: «وَمَاکَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ ۚ وَمَاکَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ؛ تا تو (پیغمبر رحمت) در میان آنها هستی آنان را عذاب نخواهد کرد و نیز مادامی که به درگاه خدا توبه و استغفار کنند باز خدا آنها را عذاب نکند.» پس توبه و استغفار مانع عذاب و بلای دنیوی می شود. و نیز امام زین العابدین(ع) در دعای أبوحمزه ثمالی می فرماید: «إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِكَ؛ خدایا! مرا با عقوبتت ادب نكن!»که این عقوبت، مخصوص دنیا است. بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۸۲٫