به رسم عاشقی

​زن و شوهر هر دو باید حدود و حقوق همسر خود را رعایت کنند و از آزار رساندن به یکدیگر پرهیز کنند. 

زن باید از هر کاری که موجب ناراحتی شوهر می شود، بپرهیزد و توجه کند که شوهرش از چه کاری، حرفی و حرکتی ناراحت می شود، و سعی کند آن ها را انجام ندهد. زن و مرد باید زبان خود را کنترل کنند و از زخم زبان، طعنه، کنایه زدن به یکدیگر دوری کنند. مرد حق ندارد همسر خود را تنبیه بدنی کند ‌و او را بزند. این کار سبب از بین رفتن عواطف بین همسران، و بد بینی می شود و کم کم سبب ایجاد نفرت و کینه زن نسبت به مرد می شود. 

__________________

امام باقر علیه السلام می فرماید: «بدا به حال زنی که شوهرش را عصبانی کند و خوشا به حال زنی که شوهرش از او راضی باشد».(بحارالانوار، ج 100، ص 245.)

 رسول گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله نیز فرمودند: «بهترین زنان شما، آن زنی است که اگر شوهرش خشمگین شود به او (شوهر) بگوید: دستم در دست توست و اختیار من به دست تا از من راضی شوی».(الحرالعاملی، وسایل الشیعه، ج 20، ص 39.)

همچنین امام صادق علیه السلام درباره ی عواقب بدزبانی همسر فرمودند: «سه چیز زندگی را تیره و تار می گرداند: حاکم ستمگر، همسایه بد و زن بددهن و فحاش».(محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 75، ص 234.)

 پیامبر گرامی اسلام(ص) درباره ی آثار تنبیه زن می فرماید: «هر کس به صورت زنش سیلی بزند، خداوند به مالک جهنم دستور می دهد تا هفتاد سیلی به صورت او بزنند».(حسین نوری طبرسی، مستدرک الوسایل، ج 14، ص 250.)