به رسم عاشقی

اماما تو سال ها در بند اسارت بودی و چقدر خوب توان تحمل را داشتی و نه تنها از این وضع به خدا شکوه نکردی  بلکه از فرصت استفاده کردی و بال هدایت را برای پرواز اطرافیانت از زمین منیت ها به سوی خدا در زندان فراهم کردی، اما ما چه؟ خود را شیعه تو میدانیم اما مدتهاست که نه تنها دست کسی را نگرفته ایم بلکه در بند اسارت نفسمان نیز گیر کرده ایم و هر چه بال و پر میزنیم نمیتوانیم غل و زنجیر خودخواهی ها را از خود رها کنیم. ای هفتمین ستاره راه ولایت به یمن میلادت دست هایمان را دوباره بگیر و نگذار بیشتر از این در راه کجی ها قدم بگذاریم.