به رسم عاشقی

هنگامی که بنده ای از مولای خود درخواستی دارد با ترس به سوی او می رود و در او تردید موج می زند که آیا او پاسخش را می دهد و اگر حاجتش را برآورده نکند حق اعتراض ندارد و اگر اعتراض کرد دیگر مولا بر او شکیبا نخواهد بود اما همه این ها درباره تو ای خدای خوبم برعکس هست چرا که بنده های گناهکار بدون ترس و واهمه حتی با ناز و عشوه به سویت می آیند و اگر حاجتشان دیر برآورده شود اعتراض می کنند ولی باز تو بر آنان شکیبا هستی
تو را حمد وستایش خدای مهربانم.

« مِسْتَأنِساً لا خآئِفاً وَ لا وَجِلاً مُدِلاًّ عَلَیْکَ فیما قَصَدْتُ فیهِ اِلَیْکَ

و با تو انس گرفته بدون ترس و واهمه از تو حاجت بخواهم و تازه در مطلوب و مقصود خود با ناز و عشوه به درگاهت آیم

فَاِنْ اَبْطَاَ عَنّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَیْکَ وَ لَعَلَّ الَّذى اَبْطَاَ عَنّى هُوَ خَیْرٌ لى

و اگر حاجتم دیر برآید بواسطه نادانیم بر تو اعتراض کنم در صورتى که شاید دیر کردن آن براى من بهتر باشد زیرا 

لِعِلْمِکَ بِعاقِبَهِ الاُْمُورِ فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلى عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْکَ

تو داناى به سرانجام کارها هستى و از اینرو من ندیدم مولاى بزرگوارى را که بر بنده پست خود شکیباتر از تو باشد.»
قسمتی از دعای افتتاح