به رسم عاشقی

از صبح ڪه از خواب بیدار مے شد تا شب به همه ے ڪارهایش نمے رسید خورشید خانم پشت ڪوه ها داشت یواشڪے قایم مے شد اما هنوز لباس هاے  چرک درون سبدگوشه ے حیاط، و ظرف هاے چرب و ڪثیف در درون سینک ظرفشویے منتظر بودند تا ڪسے پیدا شود و آن ها را بشوید. پسر نوپا و ڪنجڪاوش تمام وقت او را به سیطره ے خود درآورده بود، با این اوضاع و احوال مدام با ترس از رویارویے شدن با فصل امتحانات به سر مے برد ولے گویا اوضاع گونه اے دیگر رقم مے خورد. پسر وروجڪش ڪه همیشه گوے سبقت را از خورشید در بیدار شدن ربوده بود اما حالا دلش نمے خواست چشمانش را باز ڪند، وقتے هم بیدار مے شد مشغول بازے و برنامه هاے ڪودک مے شد انگار ڪسے به او گفته بود این دو هفته شیطنت هایت را ڪمتر ڪن!!! عقربه هاے ساعت خانه هم ڪه همیشه انگار دنبالشان گذاشته بودند حالا آهسته تر از همیشه جلوے چشمانش رژه مے رفتند. مادر مدام با خودش میگفت آرے چه خوب گفت پیامبر مهربانے ها عنایت خداوند #جویاى_دانش را فرا مے گیرد. این حس و حال را مادر هر بار در فصل امتحاناتش تجربه مے ڪرد …….