گناهت گردن من
مریم کوچولوی نه ساله با چادر سفید پر از گل های صورتی و قرمز از همیشه قشنگ تر شده بود. شور و هیجان جشن تکلیف را می شد در چشمانش کامل دید. خانم مربی ضمن تبریک به بچه ها وظایفی که باید انجام بدهند را به آن ها آموزش می داد. مریم کوچولو شوق زده بود که امسال برای اولین بار می خواهد روزه بگیرد. هلال ماه رمضان در آسمان نمایان شده بود، مریم به مامان سفارش میکرد که حتما من را برای سحری بیدار کن، اما مادرش قصد این کار را نداشت او با آن که دخترش به سن تکلیف رسیده بود اما پیش خودش میگفت: او کوچک است و گناه دارد بخواهد روزه بگیرد. فردا صبح مریم خانم با چهره ای ناراحت از مادر به او می گفت: چرا من را بیدار نکردی من می خواستم روزه بگیرم. مگر من به سن تکلیف نرسیده ام من باید همان طور که نمازمم را میخوانم روزه ام را نیز بگیرم، مامان مگر تو نمی دانی روزه گرفتن واجب است؟ و من اگر روزه نگیرم گناهکار می شوم؟! مادر که این همه ناراحتی دخترش را می دید می خواست او را آرام کند گفت: دخترم تو هنوز کوچک هستی و توان روزه گرفتن نداری اصلا گناه آن به گردن من باشد. با این که مریم می توانست امتحان کند ببیند توان گرفتن روزه را دارد یا نه، اما مادرش او را از انجام این کار منع می کرد و ذوق و شوق او را در وجودش از بین می برد. و مداممی گفت: گناهش گردن من باشد، اما مادر نمی دانست گناه هیچ کس گردن دیگری نمی باشد این که در شرایط مختلف کسی ما را تشویق به ترک واجبی و یا انجام حرامی می کند و می گوید تو حرامی را انجام بده یا واجبی را ترک کن گناه آن به گردن من باشد کاملا اشتباه و غلط است خداوند در قرآن کریم می فرماید:« وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى۱ٰ ۚوَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ؛ و هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نگیرد و آن که بارش سنگین است اگر دیگری را هر چند خویش (و پدر و فرزند هم) باشد کمک بر سبکباری خود طلبد ابدا باری از دوشش برداشته نشود.»۲
_______________
۱: عبارت «وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى» در آیه 164 سوره انعام، آیه 18 سوره فاطر، آیه 15 سوره اسراء، آیه 7 سوره زمر و آیه 38 سوره نجم ذکر شده که جمعاً پنج مرتبه در قرآن تکرار شده است.
۲: فاطر/۸